Stuart و همکاران (1994) تفاوت آشکاری را در آستانه‌های ABR بین راههای هوایی و استخوانی در نوزادان تازه متولد شده به ازای زمان آزمون بعد از تولد گزارش کردند. این محققین آستانه‌های ABR و هوایی و استخوانی را که از 20 نوزاد کامل طی 48 ساعت پس از تولد بدست آورده بودند با همان ارزیابیها بین 49 تا 96 ساعت پس از تولد مقایسه کردند. در گروه نوزادان قیمت سمعک سونیک کوچکتر آستانة ABR هوایی به صورت متوسط 5/14 دسی‌بل nHL بود. در حالی که معدل آستانه‌های استخوانی 8/1 دسی‌بل nHL بود. در مقایسه در گروه بزرگتر معدل آستانه‌های هوایی دسی‌بل 3/8 nHL و معدل آستانه‌های استخوانی دسی‌بل nHL 1/5 بود.
تفاوت مربوط به سن در آستانه‌های هوایی خیلی معنادار بود اما در آستانه‌های استخوانی تفاوتی بین 2 گروه وجود نداشت. محققین فوق اینطور نتیجه گرفتند که آستانه‌های افزایش یافته‌های راه هوایی بلافاصله پس از تولد به خاطر مایعات باقی مانده در فضای گوش میانی است که طی روزهای بعد جذب میشود.
همین محققین یک فرایند حذفی سایکو فیزیکی را با ارزیابی ABR به منظور تعیین دقت برآورد فاصلة راه هوایی – استخوانی با ABR مقایسه کردند. در فرایند حذفی فرد سطح و فاز یک سیگنال Tone خالص هوایی را تنظیم می‌کند. تا اینکه این سیگنال درک یک Tone خالص استخوانی را حذف کند – Boeze man و همکاران اطلاعات را در مورد 24 بیمار با احتمال شنوایی انتقالی که البته بعضیها جزء حسی – عصبی داشته‌اند آنالیز کردند. مبدلهای مورد استفاده هدفون TDH-39 و مرتعش شوندة استخوانی B-71 بود. در مقایسة با داده‌های روش حذفی ABR مقدار فاصلة راه هوایی و استخوانی کمتر از اندازه برآورد کرد.
دلیل گفته شده برای این امر تاثیر رکروتمنت بر ABR بود (به خاطر جزء حسی – عصبی اختلال شنوایی) رکروتمنت تاثیری بر روش حذفی که تنها مقدار فاصلة راه هوایی – استخوانی را برآورد می‌کند نداشت.
Cornac chia و همکاران، (1983) مطالعة BC- ABR در نوزادان و جوانان انجام دادند. سن نوزادان، 16 تا 20 ماه گزارش شد. کلیک متناوب از پیشانی بوسیلة ویراتور B-70 ارائه گردید. خروجی آتیکی کلیک که توسط مرتعش شوندة استخوانی ایجاد شده بود، قلة انرژی در گسترة 1000 تا 2000 هرتز نشان می‌داد، طبف مبدل دیگری که مورد استفاده قرار گرفت، (هدفن TDH-39) تا فرکانس 6000 هرتز، صاف بود.
درباره این سایت